De dag-en-nachtvlinder

Ze zaten er nog. De twee meest lelijke, enge cocons die ik ooit heb gezien. Twee zwartbruine, dikke, bobbelige cocons met ongelijk verdeelde plukjes oranjebruin haar. In het donker vastgeplakt met wittig spinsel in mijn houten tuinkist. Gezellig tussen de webben van de huisspinnen die me altijd opwachten als ik de kist open doe. Voorzichtig haal ik de hark uit de kist en doe de deksel zachtjes naar beneden.

Toen ik een tijdje later moe maar voldaan het gereedschap weer ging opruimen kon ik mijn ogen niet geloven toen ik de kist weer open deed. Daar op de wand zat de grootste en mooiste witte nachtvlinder die ik ooit gezien had!

Transformatie

Er zat een gat in een van de cocons, waaruit de vlinder blijkbaar was gekropen. Ze zat nu stil op de zijkant van de kist, haar vleugels op te pompen en te drogen. Het bleek het vrouwtje te zijn van de Plakker, Lymantria dispar. Een vlinder die zowel overdag als ’s nachts actief is en hoort in de familie van de Spinneruilen.

Ik heb het altijd fascinerend gevonden, hoe een rups in een cocon volledig veranderd in een dier dat in de verste verte niet meer lijkt op hoe hij er voorheen uitzag. Maar dat er uit zo’n bizarre cocon zo’n mooie vlinder kon kruipen had ik niet verwacht!

Verassingen blijven je boeien

Eigenlijk vind ik het een van de meest leuke dingen die je kan meemaken in de tuin; zien wat het spontane effect is van de dingen die je veranderd, weghaalt of juist toevoegt. Het onverwachte wat je keer op keer kan blijven boeien.

Alles wat ervoor nodig is, is een open houding, de bereidheid om soms los te laten, uit te proberen en niet te strak vast te willen houden aan een vastomlijnd plan. Dan komen de verassingen vanzelf, waarvan ik me afvraag of ze ooit op zullen raken.

Bron:https://www.vlinderstichting.nl/vlinders/overzicht-vlinders/details-vlinder/plakker