Tijm

Je kent het vast wel, een tijmplant die je al een tijd hebt. In het begin was het een mooi compact klein plantje met veel nieuwe en verse tijmblaadjes. Maar na een jaar of twee heb je een losse struik, veel verhoute stukken tak, met aan de bovenkant een paar sprietige oude miniblaadjes die je uit puur medelijden maar gewoon laat zitten. Er zijn dan een aantal dingen die je kunt doen.

Snoeien. Een mogelijkheid, maar Tijm loopt slecht uit op oud hout en de kans bestaat dat hij helemaal niet meer uitloopt.

Weggooien en een nieuwe kopen. Doeltreffend maar saai. Voor een gedreven tuinier de minst leuke optie.

Stekken. Tijm wortelt makkelijk en relatief snel. De planten kruipen van nature tussen stenen door en vormen makkelijk wortels om zich op een nieuw plekje te kunnen vestigen. Er is alleen een makkelijkere manier om snel veel meer planten te krijgen.

Mieren

Het is me al vaak opgevallen dat in de zomer, mieren in de tuin vaak mijn tijmplanten gebruiken om een hoop omheen te bouwen. Ze graven dan als het ware de kern van de plant een stuk in. Niet dat hij helemaal is bedolven onder een laag aarde maar ongeveer tot de helft, een stukje onder de plaats waar de eerste groepjes met blaadjes zitten. Ze doen dit waarschijnlijk omdat de vorm van de tijmplant een goed geraamte vormt, die veel stabiliteit aan de hoop geeft. Het stort minder snel in en kan zo misschien zelfs hoger worden gebouwd als zonder het gebruik van zo’n geraamte. In de herfst gaan de mieren dan diep onder de grond en als ik dan de aarde van de hoop een beetje weghaal, zie ik meestal dat de takken die ingegraven waren bijna allemaal wortels hebben gekregen.

Deze techniek wordt in de planten en boomteelt ook gebruikt en heet dan aanaarden of mound layering.

Door de plant te verjongen zal hij weer meer verse blaadjes gaan produceren die dan weer kunnen worden verwerkt in lekkere gerechten. Eigenlijk is deze tijm al een beetje te groot geworden om hem aan te aarden maar, wie wat probeert, die heeft wat!

Eerst bouw ik met wat stenen een bakje om de Tijm heen, waar later de aarde wordt in gedaan. Dit is niet altijd nodig maar deze plant is zó hoog dat het niet anders kan.

De aarde die ik gebruik is gewone potgrond vermengd met een derde deel brekerzand. Je kan ook fijn grind, lava, perliet, vermiculiet of iets dergelijks gebruiken om de drainage van de grond te verbeteren. Dit doe je zodat water sneller uit de grond loopt en er dan meer zuurstof in zit. In dit luchtige mengsel heb je veel minder kans dat de plant gaat rotten. Gebruik als het even kan potgrond op basis van kokos in plaats van turf, dit is minder belastend voor het milieu.

Vervolgens vul ik het bakje op zo’n manier dat alle takjes zijn omgeven door aarde. Hiermee ga ik door tot een paar centimeter onder de plek waar de takjes voor het laatst vertakken en er weer veel blaadjes zitten.

Zoals je ziet is deze Tijm eigenlijk al te hoog geworden voor deze methode, het is een heel gebouw geworden. Hieronder zie je een manier waarop het dan ook goed kan, wat het in principe hetzelfde is als de vorige manier.

Maak een sleuf met stenen en buig de takjes zo dat ze er in komen te liggen en laat de bovenkant er uitsteken. Vul deze sleuf vervolgens met het luchtige aardemengsel.

Leg er nog een paar stenen op om te voorkomen dat de takken omhoog veren.

Nu is het een kwestie van wachten tot de takken in de aarde wortels hebben gevormd. Hebben de takjes eenmaal wortels, dan kun je de plant verdelen in vele nieuwe tijmplantjes!

De beste tijd is waarschijnlijk aan het begin van het groeiseizoen. Zo rond april/mei. Dan maakt de plant het snelst wortels. Op een ander moment kan het ook, het duurt dan alleen langer.

De techniek is op deze manier ook geschikt voor Lavendel struiken.

Wil je weten of het gelukt is om deze Tijm te vermeerderen? Volg dan deze blog en blijf op de hoogte van nieuwe berichten!

Door Sam van Rootselaar